چرا بعضی دانش آموزان، مشتاقانه به تکالیف خود روی می آورند و در انجام دادن تکالیف آموزشگاهی از خود سخت کوشی نشان می دهند، حال آن که بعضی دیگر، از تکالیف خود اجتناب می کنند و از روی بی علاقگی به انجام دادن آن ها مبادرت می ورزند؟ 

چرا بعضی دانش آموزان از یادگیری در مدرسه و خارج از مدرسه لذت می برند و به پیشرفت شان افتخار می کنند، حال آن که بعضی دیگر، نسبت به یادگیری آموزشگاهی دلواپس و ناشادند؟ این ها پرسش های انگیزشی اند و برای یادگیری آموزشگاهی دانش آموزان اشارات مهم در بر دارند.

بهبود و پیشرفت سواد خواندن دانش آموزان از وظایف اصلی نظام‌های آموزشی كشور است. ارتقای این مهارت، باید یكی از نتایج و پیامدهای قطعی نظام‌های آموزش باشد؛ طوری كه دیگر نیازمند برنامه‌های تكمیلی بهبود سواد خواندن دانش آموزان نباشیم.

بر اساس اطلاعات دریافت شده از پرسشنامه مدیران مدارس، درس «خواندن» از پایه اول تا چهارم بیش از سایر موارد درسی در مدرسه مورد تأكید قرار گرفته است. همچنین بر اساس گزارش معلمان، تدریس روزانه مبتنی بر متن كتاب یا فعالیت‌های مربوط به خواندن همراه با تكالیف و تمرین‌های هفته‌ای بوده است.